یافاطمه الزهرا (س)
![]()
امام جعفر صادق علیهالسلام:
چهار چیز نشانه نفاق است:
سنگ دلی
اشک نریختن
اصرار بر گناه
حرص بر دنیا .
شهادت ششمین شمع روشنگر و وصی پیغمبر، تسلیت و تعزیت.
منوچهر وصال چهره ماندگار ریاضی و پدر آنالیز ایران که از سال 1360 تا 1382، علاوه بر سرپرستی گروه آمار و ریاضی مرکز نشر دانشگاهی یکی از ویراستاران این مرکز نیز بود، شب گذشته به رحمت ایزدی پیوست.
به گزارش خبرگزاری فارس، منوچهر وصال چهره ماندگار ریاضی و پدر آنالیز ایران که از سال 1360 تا 1382، علاوه بر سرپرستی گروه آمار و ریاضی مرکز نشر دانشگاهی یکی از ویراستاران این مرکز نیز بود، شب گذشته به رحمت ایزدی پیوست.
منوچهر وصال که متولد هفتم بهمن 1291 است دکتری خود در رشتۀ ریاضی را در 1319 از دانشگاه سوربن فرانسه دریافت کرد.
وی در سال 1383 با نیم قرن سابقۀ تدریس ریاضی، در چهارمین همایش چهرههای ماندگار به عنوان چهرۀ ماندگار رشتۀ ریاضی شناخته شد.
دکتر وصال در سالیان متمادی خدمات ارزنده و جاودانی را به جامعۀ علمی کشور به ویژه جامعۀ ریاضی ارزانی داشت.
دکتر وصال اگرچه از میان ما پرکشید، اما دانش و آموزههای ارزشمندش که عمری را در شکوفایی آنها سپری کرده بود به یادگار میماند. باشد که انجمن ریاضی ایران و مرکز نشر دانشگاهی به اندیشههای شگرف این اندیشمند بزرگ افتخار نمایند.
مراسم تشییع پیکر آن مرحوم ساعت نه و نیم صبح روز چهارشنبه 25/5/91 از مقابل مسجد دانشگاه تهران به سوی بهشت زهرا برگزار میگردد.
منبع :رجانیوز
پرویز شهریاری چهرهٔ ماندگار و استاد ریاضیات، در سن 86 سالگی در تهران گذشت.
پرویز شهریاری چهره ماندگار زرتشتی، استاد ریاضیات و سردبیر مجلههای وهومن، دانشو مردم و چیستا پس از ٨٦ سال زندگی پربار علمی و فرهنگی، ٢٢ اردیبهشتماه در بیمارستان جم در تهران گذشت.
پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهرهٔ ماندگار زرتشتی، در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در کرمانزاده شد و نخستین کلاس کنکور ایران را به نام «گروه فرهنگی خوارزمی» در ایران پایهگذاری کرد.
وی چندین سال سردبیر مجلهٔ سخن علمی نیز بود، نشریهای که تا فروردینماه ١٣۴٩ منتشر شد.
شهریاری همچنین دبیرستانهای خوارزمی، مرجان و مدرسه عالی اراک را نیز بنیانگذاشت تا بتواند راهگشای دانشاندوزی فرزندان ایرانزمین باشد.
این استاد ، با نگارش کتابهای ریاضی در درازای سالهای ١٣٣۵ تا ١٣۵٢ خورشیدی برای دانشآموزان و دانشجویان ایرانی، نقش مهمی در آموزش ریاضیات در ایران ایفا کرد.
وی که دکترای افتخاری را در سال ١٣٨١ خورشیدی از دانشگاه کرمان گرفته، تاکنون صدها کتاب نوشته و برگردان کرده است وی با سردبیری مجلههای وهومن و چیستا، سهم بسزایی در گسترش فرهنگ و دانش در سطح هازمان ایرانی داشته است.
پرویز شهریاری، چندین سال در دبیرستان فیروزبهرام، به دانشآموزان ایرانی، علم ریاضیات را میآموخت.
مومن خوشرویی اش در چهره است و اندوهش در دل.
پیامبر(ص)
چنان با مردم مصاحبت داشته باش که دوست داری با تومصاحبت داشته باشند.
امام حسن مجتبی(ع)
هر كس اندوه و مشكلى را از مومنى بر طرف نمايد خداوند در روز قيامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
امام رضا (ع)


ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد .
فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش وهمکاران ودانش آموزان عزیز تسلیت باد.
بشکن ای بغض

آه! چه سخت است زندگی با دشمن؛ دشمن خانگی! دشمنی که گزندهترین سایه بر دیوار است و زشتترین خار، بر سینهی افکار.
کاش آفتاب نتابد! بر شهری که حق نمک، زهر است! و حق مهربانی، ستم!
آه، ای وسعت اندوه در بغض نگاهم! چرا نمیشکنی؛ تا مژه هایم از فانوسِ اشک لبریز شوند و لحظه هایم از عطر باران، سرشار! هوای مرثیه در سر دارم

قال الصادق (ع) :
مومن به اندازه ی کارهای خوبش آزمایش می شود پس هر که دینش درست و کارش نیکو باشد بلایش سخت گردد چرا که خداوند عز و جل دنیا را نه برای پاداش مومن قرار داده و نه کیفری برای کافر و هرکس دینش سست و عملش ضعیف باشد بلایش اندک باشد . ( بحارالانوار ۶۷ )
یک حادثه ای مربوط به امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که نقل کرده اند در روز سیزدهم ماه مبارک رمضان رخ داده است و آن این است که در روز سیزدهم ماه رمضان - و ظاهراً آن روز، روز جمعه بوده است - ایشان موعظه می کردند و خطبه می خواندند، برای مردم صحبت می کردند و مردم در مسجد نشسته بودند و از جمله کسانی که در مسجد نشسته بودند دو فرزند بزرگوارشان امام حسن و امام حسین علیهما السلام بودند. یک مرتبه وسط صحبت خطاب می کنند به امام حسن، می فرمایند فرزندم حسن! چند روز از این ماه گذشته است؟ عرض می کند پدرجان! سیزده روز (معلوم است که مطلبی را می خواهد بگوید، خودش بهتر از دیگران می داند چند روز گذشته است). باز به امام حسین می فرماید: فرزندم! چند روز از این ماه مانده است؟ پدر جان ! هفده روز. آنگاه دستی به محاسن مبارکش می برد و می فرماید چیزی نمانده است که این محاسن به خون این سر خضاب بشود.